با توجه به اینکه گیرش سیمان یک فرایند گرماده و گرما دوست است در فصول گرم و مخصوصا در شرایطی که بتن ریزی در طول روز انجام میگیرد، عمل گیرش سیمان سریع تر اتفاق می افتد. استفاده از روان کننده های کندگیر زمان گیرش اولیه و گیرش نهایی را به تاخیر می اندازند.
معمولا زمان گیرش اولیه و نهایی سیمان های پوزولانی و روباره ای بیش از زمان گیرش سیمان های معمولی به تاخیر می افتد. تعیین زمان گیرش بتن های دارای روان کننده کاهنده آب نباید بر روی خمیر سیمان انجام شود چرا که نتایج بدست آمده از این آزمایش بسیار متفاوت خواهد بود. به طور کلی زمان گیرش خمیر سیمان از بتن بیشتر می باشد.
عوامل متعددی بر زمان گیرش بتن در زمان اجرا تاثیر می گذارند که مهمترین آن ها مقدار آب اختلاط می باشد. با تغییر دادن مقدار افزودنی مورد استفاده می توان به زمانی مناسب برای تراکم بتن دست یافت به گونه ای که از تشکیل درز سرد در حین بتن ریزی لایه های مختلف جلوگیری کرد. صرف نظر از دمای محیط , می توان مقدار روان کننده را به گونه ای تنظیم کرد که زمان موجود برای تراکم بتن تقریبا ثابت بماند. افزودنی های کندگیر کننده برای کنترل گیرش کاذب بتن مناسب نبوده و استفاده از آن پیشنهاد نمی گردد. همچنین گزارش ها ی موجود نشان می دهد که برخی روان کننده بتن کندگیر باعث سخت شدگی پیش از بلوغ مخلوط های بتنی می گردند. افزودنی های با پایه لیگنین می توانند گیرش آنی را به تاخیر انداخته و در مقابل افزودنی های با پایه شکر می توانند در سیمان هایی که نسبت سولفات به آلومینات آنها کم هستند, گیرش آنی را به دنبال داشته باشند. میزان تاخیر در زمان گیرش اولیه و نهایی در اثر استفاده از میزان مشخصی از افزودنی , با تغییرات دما تغییر می کند. با این وجود , در صورتی که زمان گیرش اولیه و نهایی برای بتن حاوی افزودنی کندگیر بر حسب درصد ساعات مورد نیاز برای گیرش بتن شاهد بیان گردد , تغییرات دما تاثیر چندانی بر نتایج نخواهد داشت.
استفاده از این افزودنی ها باید بر اساس درصد های پیشنهادی توسط مهندسین مجرب شرکت مهندسی پایاژیک صورت گیرد مگر اینکه شرایط خاصی برای گیرش در نظر باشد.
در بتن ریزی در هوای گرم برای دستیابی به زمان گیرش مطلوب می توان از مقادیر بیشتری از افزودنی استفاده نمود. استفاده بیش از مقدار پیشنهادی می تواند تاثیر زیادی در به تاخیر انداختن زمان گیرش داشته باشد و به این ترتیب زمان بیشتری برای عمل آوری نیاز خواهد بود.
بنابراین در هنگام استفاده از مواد افزودنی با خاصیت کندگیر کنندگی باید دقت نمود که مقدار مصرف افزودنی بیش از مقادیر مجاز نباشد. با این وجود اگر به طور تصادفی مقداری بیش از مقدار مورد نظر از افزودنی به مخلوط اضافه شود , در صورت عمل آوری مناسب سطوح و باز نکردن قالب ها تا زمانی که بتن به مقاومت کافی برسد , مقاومت بتن در سنین بیشتر دچار مشکل نمی شود.
دیدگاهتان را بنویسید